Heshtja ka energji si asnjë burim tjetër. Ajo ka fuqinë për t’i bërë njerëzit të mendojnë dhe veprojnë.
Shumë njerëz ndjejnë nevojën për të mbushur boshllëkun e heshtjes me tinguj të panevojshëm. Kjo është arsyeja pse bota është e mbushur me TV e radio që lihen ndezur vetëm për zhurmë në sfond.
Në heshtje, njeriu bluan mendime dhe përqëndrohet për të fituar fuqinë që i duhet për të furnizuar mendjen. Vetja bëhet e qetë për pak kohë, dhe fillon të shohë botën siç ajo duhet të jetë. Kur ka heshtje nuk është koha për analizë të vetvetes.
Gjatë një argumenti, Uni të detyron të flasësh, të thuash fjalën e fundit, por ti je në kontroll, jo Uni. Kjo është jashtëzakonisht e vështirë për t’u bërë, por shumë e fuqishme.
Përgojimi është ngjitës; kur ndodhesh mes njerëzve që merren me thashetheme, priresh për të folur; në raste të tilla, heshtja tregon fuqinë e vet.
Është e vërtetë se shtypja mund të mbijetojë vetëm përmes heshtjes, por kush nuk di të heshtë, nuk di as të flasë. “Vetëm heshtja e përjetshme më mbush me frikë”, thoshte Blaise Paskal.