Pitsburgni bir marotaba boʻlsin, ziyorat qilgan inson borki, bu yerdagi eng chiroyli, eng tomoshabop joylar qatori, shubhasiz, “Mount Washington”ni (Vashington tepaligi) tilga oladi. Chindan ham shaharning bu qismi oʻzgacha goʻzallikka ega. Zero aynan mana shu yerdan, shahar markazi, “Steelers” jamoasining AQShda juda ham mashhur oʻyingohi shundoqqina kaftingizda turganday koʻrinadi. Aynan mana shu yerdan, yaʼni “Mount Washington”dan qaraganingizda Allegheny va Monongahela daryolarining birlashib, ancha yirik Ohio daryosini hosil qilishini koʻrsangiz boʻladi. Baʼzan shaharda yirik bayramlar nishonlanganda, aytaylik, AQSh mustaqilligi kuni yoki Light Up Night (Chiroqlar yondiriladigan kecha) boʻlganda aynan ana shu daryolar kesishgan joydan bayram mushaklari otiladi, buni aynan mana shu Vashington tepaligidan tomosha qilish juda ham hayajonli.

2013-yildan boshlab Vashington tepaligi nafaqat ana shu, aytib oʻtganim goʻzal holatlarni tomosha qilish joyi, balki Pitsburgda istiqomat qiluvchi oʻzbeklarning biroz gʻururlanib olishlariga sabab boʻlguvchi bir yangilik joyim hamdir. Mana shu tomoshagohdan atigi bir necha chaqirim narida Pitsburgda yagona “Kavsar” oʻzbek taomlari restorani joylashgan. Garchi restoranning tashqi koʻrinishi Oʻzbekistondagi restoranlar hashamati oldida biroz soddaroq koʻrinishi mumkin, ammo ichki bezagi, taqdim etiluvchi taomlar rang-barangligi bilan aslo qolishmasa kerak. Toʻgʻri, buni ham albatta tan olish kerak, Oʻzbekistondan atigi uch-toʻrt kunga birrov kelgan vatandosh uchun yoki Oʻzbekistondan kelganiga hali uzoq boʻlmaganlar uchun “Kavsar” taomlarining mazasi biroz bahstalab tuyulishi mumkin. Bu aslida tabiiy hol, zero men avvalgi suhbatlarimizda ham aytganimday, Oʻzbekistondagi masalliq bilan AQShdagi masalliqning farqi ancha katta.

Oʻzbekistonda juda ham mashhur boʻlgan va har bir palovxonalar keng ishlatadigan guruchlar Pitsburgda yoʻq, goʻsht boshqacha, qoʻy yogʻi, qoʻy dumba deganlari nafaqat bu shaharda, balki butun AQShda muammo. Ammo ana shu masalliqlarsiz ham oʻzbek taomini minglab amerikaliklarga taqdim eta bilish katta sanʼatdir. Biz ham bordik, restoranni tomosha qildik, ayrim sogʻinganimiz oʻzbek taomlaridan tanavvul qildik, ajablangan joyimiz boʻlmadi. Yagona ajablantirgani restoran ahlining muloqotdan qochishi boʻldi. Oʻzbekchilik, deb qoʻydik. Restoran shahardagi ruslar, ukrainlar, tatar, qozoq va tojiklar orasida juda ham mashhur ekan. Restoran rahbari Xayrullo akaning aytishicha, sobiq ittifoq davlatlaridan kelgan muhojirlar yirik yigʻinlari, shodiyonalari va hatto tugʻilgan kunlarni shu restoranda nishonlashga odatlangan. Faqat oʻzbeklar kamnamo. Tirikchilik…

Xayrullo akaning aytishicha, tez kunlarda pitsburglik oʻzbeklar va qoʻshni davlatlardan kelgan birodarlar uchun bir syurpriz tayyorlanyapti. Bizga ham bu syurpriz neligini anglatmadi, har qalay kir yuvish mashinasi emasligini sezdik. Kutamiz. Ungacha esa restoranni tomosha qilamiz. Ha, aytgancha ishingiz, amerikacha aytganda bir tizimga tushmagan boʻlsa, istagan payt tushlik payti boʻlaverar ekan. Biz ham biroz erta borgan ekanmiz, Xayrullo aka restoran soat 12:00dan ish boshlashi, mijozlar esa soat 01:30-02:00dan kelishni boshlaydi. Taomlar ham aynan oʻsha paytda pishirila boshlanadi, toki mijoz “svejiy” tanavvul qilsin. Shuning uchun restoranni aylanar chogʻi mijozlarning koʻp emasligini sezdik. Ajablanishga ulgurmadik, holatimizni sezgan restoran xodimlari hammasini tushuntirib berishdi. Gap yoʻq, qasam ichish shartmas, ishonamiz, biz vatandoshlarga ishonib o`rganganmiz.