Geçenlerde kafeteryadan kahve almak için asansöre bindim.  Asansörde birlikte birkaç kez denize açıldığım Amerikalı bir arkadaşa rastladım. “Mehmet n’aber?” dedi. “İyilik, yuvarlanıp gidiyoruz işte.” dedim.

“Ortadoğu’da ne olup bitiyor?” diye sordu.  Türkiye Amerika’da Ortadoğu ülkesi sayıldığından, bizi, Araplar, Acemler konusunda çok bilgili sanıyorlar. Hani şu TV’ye çıkıp şöyle olursa böyle olur, böyle olursa şöyle olur deyip ahkâm kesen bilmişlerden.  Laf olsun diye   “Yeni bir şey yok” dedim.

-Hamas’tan haber var mı?

-Ne haberi?

-Yani ne yapıyorlar?

-Nerden bileyim ki?

-Ben seni Hamas uzmanı olarak biliyorum.

-Niye Hamas uzmanı olayım? Şaka yapıyorsun.

-Hayır. Hayır. Ciddiyim. Teknende Hamas hakkında bir kitap görmüştüm.

-Benim HAMAS kitabım yok. Hiç de olmadı.  Zaten olsaydı teknede değil evde olurdu.

-Gördüm yahu. Kitaplıktaydı. Adı “HAMAS Rehberi” idi. Ben de almak istedim ama bir türlü bulamadım.
Arkadaşımın ısrarı karşısında yavaş yavaş kaygılanmaya başladım. Çünkü Amerika HAMAS’ı terörist örgüt sayıyor. Övmek hatta adından söz etmek insanın başına iş açabilir. Daha da kötüsü federal suç sayılması bile mümkün.
Değil HAMAS rehberi, HAMAS’la ilgili hiçbir kitabım olmamasına rağmen korkmaya başladım. Küçük teknenim çevresinin Amerikan Kıyı Koruma gemileriyle kuşatıldığını,  helikopterlerden tekneye halatla deniz komandoları indiğini, iskelede vurucu timler konuşlandırıldığını, başıma çuval geçirildiğini, özel uçaklarla işkence için başka ülkelere götürüldüğümü, Guantanamo’daki gibi turuncu mahkûm elbiseleri giydirildiğimi görür gibi oldum.
Arkadaşıma tekrar hata yaptığını ve HAMAS kitabım olmadığını söyledim ve “Israr etmekten vazgeç ” dedim. “Tamam, tamam ama niye gizlediğini anlamıyorum. Sonuçta HAMAS kitabı okumak suç değil.” dedi.

Biliyorum ama niye kendimi tehlikeye atayım demek geçti içimden.
Laf aramızda hiçbir şeyi inkâr ettiğim falan yok. Çünkü HAMAS kitabım cidden yok. Ama bir yandan da merak ediyorum ne gördü de HAMAS kitabı sandı acaba diye. Yalan söylemiyor ya. Mesainin sonunu zor getirdim. Eve giderken marinaya uğradım.  Dar ahşap iskelenin ıslak ve kaygan döşemesinde buz gibi denize düşmeyi göze alıp tekneye atladım. Kilidi açıp kabine inince  bir de ne göreyim. Arkadaşımın dediği gibi rafta HAMAS kitabı var. Çocuk doğru söylemiş.

Bu kitabı aldığımı nasıl olur da hatırlamam.  Arkadaşımın dediği gibi üstünde HAMAS rehberi yazıyor.  Ne zaman satın aldım acaba? Hafıza kaybına mı uğruyorum? Alzheimer’s hastalığının ön belirtileri mi? Beynim mi sulandı?
Marina çalışanlarından beni sevmeyen biri,  başımı derde sokmak için kitabı gizlice tekneye koymuş olabilir mi?  Bazı eyaletlerde polislerin lüks otomobil ve teknelere el koymak amacıyla içine esrar koyduklarını sonra da karakolun zimmetine geçirdiklerini duymuştum. Belki de öyle bir durum söz konusu. Ben HAMAS üyesiyim diye tutuklanınca tekneye el koyacaklar.

Ama dur bakayım..

Vay anasını, kitap Hamas rehberi değil, Bahama adaları yani Bahamas  rehberi.  Bahama adaları hakkında. “2009 BAHAMAS Rehberi”

Rahat bir nefes aldım. Verilmiş sadakam varmış. Üstümden nasıl bir yük kalktı anlatamam.

And in English:

I took the elevator down to the cafeteria to get a cup of coffee.  On the elevator I bumped into a friend who has gone sailing with me several times. (I have a little pocket cruiser.)  He said “Mehmet what’s up?” “I said “Not much.” He said “What’s going on in the Middle East?” Since I am from Middle East he thinks I know more than he does, as though the authorities in the region call us every night to let us know what they are up to. I said “same ol’ same ol’.”

-What about Hamas? He said
-What about it?
-What they are up to?
– How should I know?

-Well I thought you were an expert on Hamas.

-What makes me an expert on Hamas? You must be kidding…
-No. No. I am serious. I saw a book on your boat on Hamas.
-I don’t have a book on Hamas. Never did. Even if I did, it would be at home not in the boat.

-Come on. I saw it on the bookshelf. It said “Guide to Hamas.” I wanted to buy one but I couldn’t find it.

At this moment I started getting concerned. Hamas is considered a terrorist orgaization by the US government and praising it or even mentioning its name can mean trouble or in extreme case a federal offense. Even though I don’t have a guide book on Hamas and for that matter any book on Hamas, I started thinking about being surrounded by Coast Guard frigates, Navy SEALs rappelling from helicopters, SWAT teams on  the dock, hood on my head, night flights, renditions, orange jumpsuits.
I said to my friend “You must be mistaken. I do not have a book on HAMAS and please stop insisting that I do…” He said “OK, OK but I don’t know why you are hiding it. It is not a crime you know.”  Maybe it is maybe not. I am not going to take chances.
Between you and me I really wasn’t denying it. I just didn’t have it.  But I wanted to know what made him so strongly believe that I did. I barely made it to the end of the shift. On the way home I stopped by the marina. Risking falling in to freezing water from the icy docks I unlocked the hatch and got inside the cabin.

And there it was. My friend was right after all.

How could I not know that I had this book?  It does say “Guide to HAMAS” doesn’t it? I am confused. When did I purchase this book?  Am I getting forgetful? Is this an early sign of Alzheimer’s?
Or did someone from the yard secretly plant it there to get rid of me? In some states I heard that cops would plant dope in expensive cars and boats and then impound them for their station. Maybe they will impound my boat if I am implicated in a HAMAS conspiracy.

But wait…

It is not a Guide to HAMAS… The book is about the Bahamas.

It is the “2009 Guide to the BAHAMAS.”

Wow! What a relief….