Geçenlerde ofiste çalışırken dışarıdan siren sesleri geldi.  Kongre ve Beyaz Saray uzak olmadığı için, sık sık yanımızdaki sokaklardan geçen koruma araçlarının birbirinden garip siren seslerine alışığız. Bilirsiniz siren sözcüğü Yunan mitolojisinden gelir. Bir adada yaşayan Siren adlı dişi deniz yaratıkları söyledikleri  şarkılarla denizcileri büyüler ve gemilerini kayalıklara doğru sürmelerini sağlarlarmış.  Sevişmek için değil tabii, yemek için.

Beş altı polis aracı birden görünce şaşırdım. Ya silahlı soygun ya da cinayet işlendi sandım. (Okun gösterdiği yer bizim ofis.)

Herkes merakla ne olduğunu anlamaya çalışıyor. Motorize araçlar yetmiyormuş gibi bisikletli polis bile gelmiş (sağ köşede)

Arkadaşlar pencerede benden haber bekliyor ama istihbarat zayıf.  Polislerden tek kelime çıkmıyor.

Amerika’nın Sesi Radyosunun merkezi, eskiden “Sıfır Noktası” olarak bilinen bölgede bulunuyor. Soğuk Savaş sırasında Sovyetlerin atacağı nükleer füzelerin ilk hedefi olacağından. Son yıllarda ise bu terim New York’ta ikiz kulelerin eski yeri için kullanılıyor.

Başkentin bir özelliği de, çeşitli bölgelerinde yaklaşık otuzdan fazla  polis teşkilatının görev yapması. FBI kısa adıyla bilinen Federal Soruşturma Bürosu’ndan,  Merkez Bankası’nın Darphane polisine kadar.  Meraklılar  için  liste aşağıdaki adreste:

http://mpdc.dc.gov/mpdc/cwp/view,a,1242,q,546822,mpdcNav_GID,1546,mpdcNav,|31767|.asp

Polis araçları yolu tamamen kapattığı için trafik felç. Kuşatma altındaki Belediye otobüsünün kımıldaması bile imkânsız. Acaba yolcular rehin mi alındı?

Ön kapıdan girenler  “negotiation team” olmalı. Yani suçlu psikolojini bilen uzman polisler. Silahlı kişiyi kandırıp tek bir kurşun atmadan krize son verecekler.

Tahminim galiba doğru.  Birkaç polis araçtan indi. Bir yolcunun ifadesini alıyorlar.

Kameramı  zumlayıp otobüsün içine çeviriyorum. Polisler birisiyle konuşuyor ama rehine durumu falan söz konusu değil.

Sonra zanlı çıkıyor. Elleri kelepçeli fakat silah falan yok ortada. Rehine de yok. Amerika’da en küçük bir olayda bile insanlara kelepçe taktıkları için işlendiği iddia edilen suçu tahmin etmek de zor.
Hayal kırıklığına uğramadım desem yalan söylemiş olurum. Şöyle birkaç el silah atılsaydı, kendimizi yerlere falan atsaydık, durumu pencereden izleyen hanım meslektaşların gözünde kahraman olurduk.

Zanlı bir polis aracıyla götürüldükten ve otobüs kalktıktan sonra polislerin ifadesine başvurduğu yolcuyu buldum. Sordum ne yaptı diye. Şoföre küfür etti dedi.
-Başka ne yaptı?
-Tehdit etti.
-Nasıl yani?
-Yanına gelirsem ağzına …..
-O kadar?

Ofise gittiğimde arkadaşlar sordular kimmiş, n’apmış diye. Utandım, şoföre küfretmiş diyemedim. Öyle ya enayi gibi bir saattir buz gibi soğukta guya  korkunç tehlikeli bir operasyon  izliyorum.
“Somalili teröristmiş” dedim. “Muhtemelen El Şabab örgütünden. CIA tarafından aranıyormuş yıllardır.”  Genc arkadaşlar “Korkmadınız mı Mehmet  Bey diye sordular?”
“Görevimiz tehlike” dedim.
Biz bu saçları şoför tacizcilerini haber yaparak ağartmadık.

Mehmet İlhan K.