ამერიკაში გასულ კვირას მადლიერების დღე აღინიშნა. ალბათ არანაირ დღესასწაულს არ აქვს აქ ასეთი სპეციფიური მენიუ და არცერთი დღისთვის არ ემზადებიან ისე მონდომებით, რამდენიმე დღით ადრე, როგორც მადლიერების დღისთვის. დაახლოებით ისე, როგორც ჩვენთან საახალწლო ციებ-ცხელების დროს.

ნოემბრის ბოლო ხუთშაბათი ამერიკაში ფედერალური დღესასწაულია და ის უქმე დღედ არის გამოცხადებული. მადლიერების დღე საოჯახო ზეიმია, ამიტომ ამერიკის სასწავლებლებში და უმეტეს უწყებებში პარასკევიც დასვენებაა და ოჯახის წევრებს საშუალება აქვთ ერთად შეიკრიბონ, ერთმანეთს მოეფერონ და მადლობა უთხრან ყველას პირისპირ, მისალოცებით, ფოსტით, საჩუქრებით…  ვისაც როგორ შეუძლია და მოსწონს.

რაც შეეხება ტრადიციულ მენიუს: თითქმის ყველა ოჯახში ნახავთ სხვადასხვა ვარიაციებით და რეცეპტით მომზადებულ მრგვალად შემწვარ ინდაურს. საწებლად ორნაირ სოუსს, შტოშის და ინდაურის ცხიმით დამზადებულ სოუსს, იყენებენ. ამას გარდა სუფრაზე აუცილებლად უნდა იყოს გოგრა, კარტოფილის პიურე, სიმინდი, მწვანე ლობიო, მჭადი და პური. დანარჩენი – სურვილისამებრ. დესერტის მენიუ ერთი ან რამდენიმენაირი ხილის ღვეზელისგან შედგება. უმეტესად ის  ვაშლით, ტკბილი კარტოფილით, გოგრით, ან ნიგვზით ცხვება. ტრადიციული სასმელი ვაშლის ნატურალური წვენი და ღვინოა.

*    *    *

მანანა ცხაკაია

ყველაზე უცხო, გემრიელი და ლამაზი დესერტი, რაც მადლიერების დღეზე ამერიკაში ჩემი ყოფნის აგერ უკვე 9 წლის მანძილზე გამისინჯია და მინახია, იყო ქართველი ქალბატონის, მანანა ცხაკაიას, რეცეპტით დამზადებული გოგრის ფლავი. მანანა აიოვას შტატის ქალაქ აიოვა სითიში ცხოვრობს და უნარშეზღუდულ ბავშვებთან მუშაობს.

მანანას გოგრის ფლავის რეცეპტი გამოვართვი, მეც დავამზადე და თქვენც გაგიზიარებთ ჩემს გამოცდილებას. ერთადერთი პრობლემა ის არის, რომ შემადგენლობის ზუსტი პროპორციები არ გვაქვს.  ამიტომ ვეცდები დაახლოებით მაინც გითხრათ, რომელი პროდუქტი რამდენი დაგვჭირდება. როგორც ყველა იმპროვიზატორი დიასახლისი, მანანა ყოველ ჯერზე განსხვავებულად აკეთებს და თუ დამიჯერებთ, ყოველთვის – საუცხოოდ.

*    *    *

გამიგრძელდა შესავალი… მოკლედ, გოგრის ტკბილი ფლავისთვის გვჭირდება შემდეგი პროდუქტი:

• 1 მოზრდილი, ან 2 პატარა გოგრა
• 2 ჩაის ჭიქა ბრინჯი (მოხარშული)
• 1 ჩაის ჭიქა ნიგოზი (დაუჭრელი, ოდნავ მოხალული)
• 2 ლიმონი (მხოლოდ ცედრა, სასურველია სიგრძეზე აფხეკილი, ძაფებივით)
• 1 ჩაის ჭიქა თეთრი ქიშმიში
• 1 ჩაის ჭიქა შტოშის ჩირი (ან შავი ქიშმიში)
• ½ ჩაის ჭიქა კურაგა (გარგრის ჩირი, დაუჭრელი)
• ½ ჩაის ჭიქა ანანასის ჩირი
• ½ ჩაის ჭიქა შაქარი (ნახევარს ცხელ გოგრას მოვაყრით და ნახევარი საკაზმისთვის)
• ½ ჩაის ჭიქა ზეთი
• მარილი და ვანილი – გემოვნებით

კიდევ ერთხელ მინდა შეგახსენოთ, რომ ზომები დაახლოებით ჩემი შერჩეულია, ამიტომ შეიძლება ვცდებოდე და თქვენ სურვილის და შესაძლებლობის მიხედვით მოირგეთ.

*    *    *

მაშ ასე, დავიწყეთ!

სიგრძეზე გადაჭრილ გოგრას ამოვასუფთავებთ, ჩანგლით დავჩხვლეტთ და საშუალო ცეცხლზე ღუმელში ვაცხობთ. როგორც კი დარბილდება, ის მზად არის (ფოტოებზე თუ დააწკაპუნებთ, გადიდდება და დეტალებს უკეთ დაინახავთ).

სანამ გოგრა ცხვება, ოდნავ მარილიან წყალში მოვხარშავთ ბრინჯს. ბრინჯის ხარშვის დროც არ არის მკაცრად განსაზღვრული. ამბობენ, რომ სხვადასხვა სახეობის და რაოდენობის ბრინჯს განსხვავებული დრო სჭირდება. ამიტომ, როგორც კი დარბილდება, სანამ დაიშლება, ამოვიღებთ და გადავწურავთ.

დაველოდებით გოგრის გამოცხობას. იმ ჯიშის გოგრას, რომელიც მე შევიძინე, თითქმის 3 საათი დასჭირდა. ღუმელიდან გამოღებისთანავე ცოტა შაქარს მოვაყრით და ბრინჯით ამოვავსებთ.

შემდეგ ვიწყებთ ზეთში საკაზმის მოხალვას. ოღონდ ჯერ, სანამ ზეთი გაცხელდება, მასში დარჩენილ შაქარს და ვანილს ჩავყრით. ნელ ცეცხლზე განუწყვეტლად ვურევთ და აუცილებლად ვიცავთ ამ თანმიმდევრობას:  ვყრით ლიმონის ცედრას, შემდეგ ნიგოზი, შტოში, ქიშმიში, გარგარი და ბოლოს – ანანასი.

საკაზმი გოგრაზე ცხლად უნდა დავაწყოთ. ყველაზე ბოლოს მოხალვისას დარჩენილ წვენს მოვაწუწებთ. სუფრაზე გატანის წინ კი ღუმელში ნელ ცეცხლზე შევათბობთ.

სულ ეს იყო. მართლა გემრიელი გამოვიდა. წარმომიდგენია ქართული გოგრით რა იქნება! რეცეპტისთვის დიდი მადლობა მანანა ცხაკაიას, თქვენ კი – ისიამოვნეთ!