Küçülen Dünyada Büyüyen Dostluklar

Posted January 9th, 2012 at 2:36 pm (UTC-5)
17 comments

İnternet dünyayı giderek daha da küçültüyor. Facebook’ta bir “durum” güncellemesine saniyeler sonra dünyanın diğer ucundan yanıt gelebiliyor. Bırakın tanıdıklarınızı, tanımadıklarınıza da ulaşmanın en kolay yolu yine internetten geçiyor.

Motosikletli Kız’ın en sıkı takipçilerinden Sercan Yılmaz’la benim tanışmam da “göz açıp kapayıncaya” kadar hızlı oldu. Yazılarımla ilgili yazdığı yorumlara yanıtlar sıralarken bir baktım Sercan’ı, motor sevdasını, ehliyet macerasını, gezip tozduğu yerleri tanır, bilir hale gelmişim. Sercan, Google’la pek haşır neşir bir okuyucu. Google sayesinde sadece benimle başkalarıyla da tanışmış, e-postalarla onları da yorumları ve tabii sorularından (! :)) mahrum bırakmamış 🙂 Geçenlerde bana bir anısını anlattı. Yine e-postayla! 🙂 Öyle hoşuma gitti ki buradan paylaşmak istedim. Sizin Köşeniz’de bu öykü de da kalıcı hale gelsin diye düşündüm.


Bir Motosikletçi Dostluğu


Sercan’dan alıntılarla anlatıyorum:

“Günlerden bir gün. Her zaman yaptığım gibi internette dolaşıyorum. Hangi motor kaç beygir, yakıt durumu vs. gibi konulara bakıyorum. Sonra bir motor görüp adeta çarpılıyorum! Motor “BMW R 1200 ST”. Motoru araştırınca Türkiye’de sayılı kişide olduğunu öğreniyorum. Google’da R 1200 ST diye ararken karşıma ”Emre Dikmen” ismi çıkıyor.”

Sercan’ın Emre Dikmen’le dostluğu da işte bu kısa Google araştırması sonucu başlıyor. Dikmen’in internet sitesini incelemeye, motor hakkında e-postayla sorular sormaya başlıyor pek tabii 🙂 Yine ona kulak verelim:

“Aynı zamanda Messenger adresini de ekledim. Tesadüfen açıktı hemen konuşmaya başladık. Ben ‘Abi ben bu motorun hayranıyım. Türkiyede’de sayılı kişilerde var onlardan biri de sensin’ dedim. Sonra konu konuyu açtı. Bana İstanbul’da oturduğunu söyledi. Ben hayatımda bir kez İstanbul’a gitmiştim o da BMW tişörtü almak içindi. Ona da bunu anlattım.”

Sercan, Dikmen’in kendisinden adresini istediğini söylüyor. Üstelik tanışalı daha 1 saat olmuşken. Dikmen, “O tişört bende var. Bana küçük geliyor zaten sana yollarım” diyor. Sercan yine de bu güzel jeste temkinli yaklaşıyor ve Emre Dikmen’i daha hiç tanımadığı için ev adresini vermiyor; oturduğu bölgenin kargo şubesine göndermesini istiyor paketi. Çok geçmeden kargo şubesinden mesaj geliyor. “Kargonuz gelmiştir almanız önemle rica olunur” diye…


(Yukarıda Sercan’ın sürpriz kolisinden çıkan motor malzemelerinden bazılarını görüyorsunuz)

Sercan şaşkın tabii. Şöyle anlatıyor: “Hemen gittim aldım. İçinde gerçekten BMW tişörtü vardı. Hemen telefon açıp teşekkür ettim. Ben de ufak da olsa bir hediye göndermek istedim ve buranın en meşhur yiyeceklerinden olan cezeryeden gönderdim. Emre abi bana yarı kızgın teşekkür etti. ‘Ne gereği vardı. O kadar zahmet etmişsin göndermişssin’ diye hafif sitem etti. Benim için maddi anlamda değil ama manevi anlamda o tişört çok ciddi anlam kazandı. Artık bir abi-kardeş gibi olmuştuk benim gözümde. Ara sıra yine günlük konuşmalar yapıyorduk. Aradan 6 ay geçti. İnternetteki sohbetlerimiz sırasında bana ara sıra kaç beden pantolon giydiğimi, kaskımın kaç beden olduğunu soruyordu. Ben başlarda hiç şüphelenmeden normal olarak cevap verdim. Bundan 2-3 hafta sonra Emre abi ‘Sana bir sürprizim var’ dedi. Ben daha ‘Nedir?’ diyemeden yine bir koli! İçinde Kask (yedek vizörüne kadar düşünmüş), eldiven, pantolon, ayakkabı, mont… Gerçek bir motorcunun kullanması gereken ekipmanlar neyse hepsi vardı!”

Sercan kargoyu aldığındaki sevincini ve bu sürprize bakışını “O an dünyanın en mutlu adamı ben olmuştum galiba. Umarım hakkıyla anlatmışımdır. Bu bir rüya değil gerçek bir hikayedir!” diye aktarıyor…

Emre Dikmen’in hediye ettiği ekipmanların neredeyse kendi motoruyla (2011 CBF 150) aynı maliyete sahip olduğunu söyleyen Sercan’a göre Dikmen, “Gerek konuşmalarıyla gerek hareketleriyLe gerçek bir abi!”

Bu güzel dostluk öyküsünü anlatmamı isteyen Sercan’ın teşekkür mesajını da iletmeden olmaz: “Emre Abi’ye tekrar çok teşekkür ediyorum. Gideceği İspanya’da da başarılar diliyorum!”

Sizin de böyle öyküleriniz var mı? Motor ortak paydasıyla başlayan, gelişen dostluk öyküleri? Buradan dünyayla paylaşmak ister misiniz? İsterseniz motosikletlikiz@gmail.com adresim postalarınızı bekliyor 😉

17 responses to “Küçülen Dünyada Büyüyen Dostluklar”

  1. Doğan says:

    Sayın motorsikletli kız Selin.

    Bütün öykülerini o kadar içtenlikle okuyorumki sana teşekkür ederim.

    benim hikayem 2005 yılında şöför ehliyet kursu sahibi bir dostumla olan konuşma sonrası A2 ehliyetine sahip oldum.
    Orda benden yaşça küçük ama saygılı Tarık kardeşim(Eğitmen) onla başladım ve içimdeki yapmam gereken duyguyu bişekilde gerçekleştiriyordum.
    Bi müddet sonra Suzuki 250 cc vitesli motor kullanmaya başlatı bi ileri bir geri derken hadi yola koyulalım dedi.
    Ben önde o arkada tarfiğe göre değişiyordu ama hep takipteydi. Öyle yerlerden geçtikki benim için arkama baktığımda ben mi diye sordum.
    Yolumuz Etiler – Bogaziçi Üniversitesi arka sından Aşiyan Bebek sahile inmiştik biraz mola terlemiştim.
    Daha sonra devam İstinye kavşağına geldiğimizde o an ne oldu ise sarı bir taksi sanki bana yaslanıyormuş gibi gelerek burnumun ucunda gördüm bende istem dışı sola doğru kaçayım derken biraz fren birazda kavşak olduğundan tetuvar kenarları biraz tozlu ve taşlı olduğundan yere yattım mı desem düştüm mü desem.
    ben bi tarafta motor bitarafta. Duran yok ne oldu diyen yok. Allahtan eğitmenim geldi kaldırdı beni ve motoru sağına soluna baktı bişey yok sinyal kırılmış çizilmiş takma kafana dedi.
    Ama ben per durumdayım.
    Her ne ise eğitmenimde scooter var ben onunla giderim sen bunu al hayır ne ile geldinse onunla gidecesin diyerek cesaret verdi. İyiki verdi.
    Bu arada yaşım 49 gün 31 Aralık 2005 yılbaşı günü Omuzum-kolum ve ayak bileğim ağrıyor ve akşam yılbaşı kutlaması var çaktırma ağrı kesici al devam.
    Daha sonra biraz ara ve takipler sonucu 150 cc Bobcat Kanuni motorsiklet aldım 6 ay binebildim.
    Sebeine gelince gitmiyor yetmiyordu bi arkadaşım teşvikiyle halen kullanmakta olduğum Honda Siiver Wing 400cc motorum var inanın insan çocuğunu sever gibi sabah yataktan kalkar pencereden bakar günaydın oğlum dermi der.
    İşte benim de öyküm böyle.
    Not: Aradan geçen zaman Gs2 eğitimi derken tecrübe kazanmaya başladık. Şimdide Sıkı Dostlar Motor Clubu adı altında clup kurduk ve kurucularından oldum.
    Sizide aramızda görmek üyeliğinizi istersem çokmu istemiş olurum.
    http://www.sdriders.com
    Sevgi ile kalınız.
    Saygılarımla,
    Doğan Behar

    • Motosikletli Kız says:

      Doğan Bey,
      Yazılarım sayesinde tanıdığım motosikletçi dostlarım arasında “Sıkı Dostlar” da var. Kulübünüzün adı bile teşvik edici 😉 İyi ki kurmuşsunuz.

      Başınızdan geçen, birçok insanı hemen yıldırabilecek tecrübeye rağmen, eğitmen arkadaşınızın da teşvikiyle yeniden ayağa kalkmanız, motordan korkmamanız ve bu güzel hobiyi hayatınıza katmamız çok hoşuma gitti. İyi ki o gün o cesareti almışsınız. Honda Silver Wing oğlunuzla daha nice mutlu yolculuklar yapmanızı dilerim 😉 Bloğa da sık sık beklerim 😉

      Teşekkürler…

  2. sercan2667 says:

    Bu güzel anımı okuyucularıyla paylaştığı içi Selin Abla’ya çok teşekkür ediyorum.

  3. ıcah liamsi namarhak says:

    selin hanım bu yazıya nasıl eşlik edecegimi bir türlü bulamadım. küçülen dünyada büyüyen dostluklar başlıgını begendim. kendi hayatımın karelerinden bir kesit yazmayı düşündüm ama bir türlü kafamda toparlayamadım. bir kopyala yapıştır yazısıda bulamadım. size bir dahaki yazınızda eşlik etmek dilegi ile. merakla bekleyecegim. belki konya göre daha iyi organize olabilirim.

    bana bu imkanı veren amerikanın sesi ve selinine çok teşekür ediyorum. kurumsal ve mesleki hayatınızda size başarılar dilerim. saygı ve sevgilerimle.

    not=dostluklar bir insanın hayatındaki en önemli manevi degerlerdir. herhangi bir neden ve raslantıyla başlayan bu güzel duyguyu herkesin yaşaması dilegi ile.

  4. speedy2 says:

    Geçtiğimiz yaz İstanbul-Ankara-Kayseri-Malatya-Adana-Tam sahil akdeniz ve ege-İstanbul rotasını tamamlayıp döndüğümüzde,doğal olarak mt.de resimleri paylaştık.
    Sonrası mı,resimlerde gördüğü yeni BMW G650 gs le ilgili sorulması gereken bütün soruları sorarak benimde ilgimi bmw ye çekmeye başardı,bir farkla yapabilirsem R1200 gs talibim artık.

    • Motosikletli Kız says:

      Motosiklet konusunda arkadaş arkadaşa teşvik çok yapıcı oluyor. Aklınıza bambaşka bir motoru sokan da işte sizin örneğinizde olduğu gibi arkadaş oluyor 😉 Umarım hayalinizi gerçekleştirir ve buradan paylaşırsınız 😉

  5. Sercan Yılmaz says:

    G 650 gs sorularını mt.net bende sormus olabılırım sıze ilk sizın paylaştığınız fotolarda daha ayrıntılı gordum

  6. R 1200ST says:

    Honda Shadow’la birlikte idi galiba.hafızam çok kuvvetli işin içinde Bmw olursa unutamıyorum.o zamanlar yeni çıkmıştı G 650 GS.Tabi bende çok meraklı olduğum için :))Hemen buldum 🙂

  7. Noyan Kalfaoğlu says:

    Güzel hikaye için teşekkürler, insana moral veriyor.

  8. Doğan says:

    ilgi ve alakanız ve cevap vermeniz çok ince bir davranış.
    Teşekkür edrim.
    Sevgi ile kalın…

  9. SENCER says:

    Sercan, çok emek vererek yetiştirdiğim, saygılı ve ileriki zamanların Motosiklet grup lideri olacak…

    Bunu O2na hep söylerim ama o bunu hayal görür…

    Motosiklet.net Mersin İl temsilcisi
    Sencer ÖMÜRTAŞ
    ( YÜREKÇE )

    • Motosikletli Kız says:

      Öngörülerinizin çıkacağına eminim. Sercan, tecrübeyle görecek bunu. Katkınız için teşekkür ederim 🙂

  10. kalbi temiz iki insanın bir birine denk gelmesi böyle bir şey oluyor. ve bu vesile ile Selin hanıma açık adresimi hemen buraya yazıyorum :))

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

MOTOSİKLETLİ KIZIN ÖZÜ


Merhaba,

Motosikletli Kız ben. Ya da ismimi bilmek isteyenler için, kısaca Selin… Yıllardır hem haber editörü olarak medyanın tozunu yutuyorum hem de iki teker üstünde yolların. Şimdilerde Amerika'da, televizyon habercisi olarak devam ediyorum macerama...

Her İstanbul mağduru gibi trafikten kurtulmak için bir helikopter almanın (!) en iyi alternatifinin ne olacağını düşündüğüm o günlerde aldım ilk motorumu.

11 yılda 4 motor, binlerce kilometre yol ve her aklıma düştüğünde yüzümde hınzır bir gülümsemeye yol açan milyon anıdan sonra hayalini kurduğum yollarda, Amerika’dayım. Rüzgarın bile farklı estiği dev kıtadaki uzun, upuzun yollarda…

Ağrı kesicim, heyecanım, kafam bozuk olduğunda derin bir nefesle düşüncesini içime çekmeye çalıştığım motorumla. Bir o kadar bildiğiniz ve bir o kadar bilmek isteyeceğiniz şeyi biriktirdim eteğimde. Paylaşmaya hazırım. Tüm rüzgar tutkunlarına, iki teker aşıklarına, motosiklet delilerine açık davet:

Gelin birlikte kaybolalım rüzgarın içinde…

motosikletlikiz@gmail.com

Sağlıklı Sürüş İçin Bilmeniz Gerekenler (1)

VİDEOLU YAZILAR :)

Amerika Yollarında (2)

Motorda Kolları Dinlendirmek

Amerika Yollarında (1)

Amerika Yollarında (3)

Motosikletli Kız Amerika'daki Fuarda

Reflektörleri Taktım, Sizin İçin Test Ettim ;)

İnterkom Almadan Bunu İzlemelisiniz

2014 The Washıngton Auto Show

Kask Hayat Kurtarabilir!

Motorda Dertler Nasıl Unutulur?

Motorla Amerika'da (2011'den Kalanlar)

Binlerce Motor Yollara Dökülürse!

Burada Sizin Yazı ve Fotoğraflarınız da Var!

Sizin Köşeniz

Bu Blogda Neler VAR Neler YOK?

*Bu blogun yazarının gözünde hiçbir motor (marka, cins, tür, yıl, renk, güç açısından) bir diğerinden üstün değil (Kabul edin her motor sahibine güzel gelir)

*Bu blogda Amerika VAR, Türkiye VAR. Bu ikisinden herhangi birinin yerden yere vurulmasına yer YOK.

*Bu blogda izlenimlere, araştırmaya ve zaman zaman şahsi fikirlere ve öykülere yer VAR. Dolayısıyla hiçbir fikre, yoruma katılmamak YOK.

*Bu blogda her türlü olumlu katkıya yer VAR. Motor tutkunlarının birbirini kırıp dökmesine izin YOK.

*Bu bloga her türlü eleştiriyi yöneltmeye hakkınız VAR. Ama ara sıra da olsa yapıcı olmayı unutmak YOK.

Not: Blog kuralları her an değişebilir. İtiraza yer YOK:)