Edona Demaj, Prishtinë

Astrit Lulushi, Uashington

Pak kilometra nga Kamenica, në pjesën lindore të Kosovës, në fshatin Novo Sellë, afër kufirit me Serbinë, Kaltërina Rullani jeton bashkë me familjen e saj. Kaltërina tani 16 vjeçe, prej vitesh vuante nga një deformim në shtyllën kurrizore. Pak muaj më parë ajo i nënshtrua një ndërhyrjeje kirurgjike në spitalin Johns Hopkins në Baltimor të Shteteve të Bashkuara.  Operacioni i ka dhënë nji cili i ka dhënë drejtim tjetër më  optimist jetës së saj. ” Dhimbje kam pasur në boshtin kurrizor. E kam ditur se në Amerikë po shkoj për shërim, e kam ditur se do të hyj në operacion, por se do të shërohem 100 përqind, nuk e kishabesuar. Kur u ngrita në këmbë dhe pashë veten në pasqyrë, u befasova. Jam shumë e lumtur, Tani jam si të gjitha shoqet e mia”.

Rasti i Kaltërinës u zbulua nga doktor Bob Muncinger, kur ai ndodhej me shërbim bashkë me trupat paqeruajtëse amerikane ne Kosovë, menjëherë pas çlirimit nga pushtimi serb. Doktor Muncinger, i cili kishte kryer praktikën mjekësore ne spitalin Johns Hopkins  nëBaltimor të shtetit Maryland, mori përsipër shpenzimet e udhëtimit të Kaltërinës nga Prishtina në Baltimor.  Administrata e spitalit mbuloi shpenzimet e qëndrimit, ndërsa mjeku kirurg Paul Sponseller dhe grupi i mjekëve të departamentit të ortopedisë vendosën t’a kryenin operacionin falas.

Kirurgu i Kaltrinës, doktor Sponseller, thotë se operacionet në shtyllën kurrizore, si ky i Kaltërinës, janë me shumë rrezik; pacientët mund të mbesin edhe të paralizuar. Ndoshta kjo ka qenë edhe një nga arsyet  përse Kaltrina kishte mbetur pa u trajtuar. Asnjë mjek nuk e merrte përsipër trajtimin e saj.

Doktor Sponseller  thotë se po të mos ndërhyhej në boshtin kurrizor të Kaltërinës, ajo do të deformohej edhe më shumë, mushkëritë e saj do të shtypeshin dhe probleme edhe më të rënda shëndetsore  do të pasonin. Gjatë operimit mjekët përdorën rreth 24 vida përgjatë shtyllës kurrizore si dhe dy shufra të gjata në të dy anët e shtyllës për drejtimin e saj. Pas 8 orësh, operacioni përfundoi me sukses të plotë. Nga drejtimi i shtyllës kurrizore Kaltërina përftoi një zgjatje trupore prej disa centimetrash.

Në një bisedë me Zërin e Amerikë, Kalërina tha: “E falenderoj shumë mjekun i cili më ka operuar, doktor Sponsellerin, falenderoj edhe Bob Muncingerin me të cilin kam marrë rrugë për në Amerikë dhe po ashtu i falenderoj të gjithë mjekët në spitalin e Amerikës. Tash ndihem shumë mirë, nuk kam dhimbje. Ka katër ditë që kam filluar të shkoj edhe në shkollë. Ndihem shumë mirë. Jam shumë e lumtur”.

Kaltërina u operua në dhjetor të vitit 2008. Në vitim 2009, ajo erdhi sërish në Baltimor për kontroll mjekësore. Mjekët që operuan Kaltërinën besojnë se së shpejti ajo do të jetë në gjendje të ecë drejtë, pa asnjë shenjë që do t’a dallonte atë nga shoqet e saj.  E vetmja gjë që mjekët në Baltimor kërkojnë nga Kaltërina është që kur të kthehet në Kosovë,  herë pas here ajo t’u dërgojë radiografi të boshtit të kurrizit. Në këtë mënyrë mjekët në Amerikë do të kenë mundësi te shohin ecurinë e shërimit të saj të plotë.

Kaltrina dhe familja e saj janë shumë mirënjohës ndaj mjekëve amerikanë, angazhimi i të cilëve hapi një perspekivë të re për këtë vajzë dhe familjen e saj, ashtu si angazhimi i Shteteve të Bashkuara në Kosovë hapi një kapitull të ri për këtë vend, dhe për shqiptarët në përgjithësi.