Astrit Lulushi, Zëri i Amerikës

Pothuajse 50 për qind e foshnjeve gjatë 6 muajve të parë kanë probleme me gjumin.

Kjo gjithashtu nënkupton netë pa gjumë për prindërit – si dhe lodhje dhe dyfishim të rrezikut të depresionit për nënat.

Dilema është e lashtë – a duhet marrë në duar foshnja që qan pa shkak të njohur, apo duhet lënë të qajë deri sa ta zerë gjumi?

Autorët e studimit sugjerojnë se lënia e foshnjes të qajë deri sa t’a zerë gjumi ndihmon nënën dhe nuk e dëmton foshnjën. Por pavarësisht këtyre rezultateve, kjo praktikë është debatuar mes prindërve dhe ekspertëve për shkak të shqetësime se mund të shkaktojë dëme afatgjatë për fëmijët, duke përfshirë dëmtimin e marrëdhënieve prind-fëmijë dhe rritjen e nivelit të stresit tek fëmijët.

Studim i ri në revistën “Pediatrics” që i shtohet studimeve të tjera mbi këtë çështje, tregon se përgatitja e prindërve për të trajtuar rastet kur foshnjet qajnë, ndihmon edhe foshnjet për t’u zhvilluar e përshtatur jetës.

Prindërit në studim mësuan teknikën e mos-ndërhyrjes që gradualisht i distancoi ata nga ndikimi i të qarave – prindërit dhe foshnjet përmirësuan cilësinë e gjumit të tyre dhe nënat treguan një përmirësim të dukshëm të shëndetit mendor.

Një shqyrtim kur këto foshnje kishin arritur moshën 6 vjeçare, tregoi se nga kjo mënyrë kujdesi femijët nuk kishin pësuar asnjë dëm afagjatë.

Sipas ekspertëve, prindërit nuk duhet të ndjehen fajtorë në se nuk ndërhyjnë dhe e lenë foshnjen të qajë deri sa t’a zerë gjumi.