Lufta e parë Botërore – Lufta për t’i dhënë fund të gjitha luftërave – në fakt mbolli fara për konflikte të ardhshme, përmes fesë. Kjo është neglizhuar, thotë një historian.
Në këtë luftë, që shënoi 100 vjetorin në korrik, fuqitë globale e shihnin veten si të favorizuar nga Zoti.
Në një intervistë në Interfaith Voices, në radion publike amerikane (NPR), profesor Filip Jenkins, autor i librit “The Great and Holy War”, thotë se gjatë Luftës së Parë, Gjermania mendonte se ishte një forcë fetare në mision mesianik, ndërsa Rusia e shihte veten jo si shtet të krishterë, por si shtetin e vetëm të krishterë.
Lufta e Parë Botërore u shndërrua në kryqëzatë fetare. Mbizotërimi i mesazheve propagandistike fetare dhe mënyra se si njerëzit mendonin për luftën, bëri që Feja të mbushte ajrin që njerezit thithnin, dhe armiku të shihej si djall. Engjëj dhe Virgjëresha Mari u raportuan të shfaqeshin rregullisht në fushëbeteja, dhe apokalipsi ishte në mendjen e njerëzve gjatë luftës, në të cilën më shumë se 9 milion ushtarë u vranë.
Besimi në të mbinatyrshmen ishte forcë lëvizëse dhe ndihmoi tre fetë e mëdha – Krishtërimin, Judaizmin dhe Islamizmin – në hapjen e rrugës për pikëpamjet moderne të dhunës fetare. Xhihade dhe luftërat e shenjta shpërthyen në të gjithë botën, dhe këto lëvizje dolën nga Lufta e Parë Botërore.
Nocioni i të qenit pjesë e një lufte të shenjtë ra si hije mbi vitet 1920, 1930 dhe madje edhe vitet 1940, kur lëvizjet popullore laike të tilla si nazizmi, fashizmi dhe komunizmi përdorën retorika të ngjashme.
Por nëse Gjermania e pa veten si pjesë të një lufte të shenjtë në Luftën e Parë, pyetja do të ishte ‘pse humbi?’ – dhe nëse agjentët e djallit ishin mes tyre, kjo shtron udhën për të shpjeguar edhe antisemitizmin vrasës e vicioz.
