Është e paqartë pse njerëzit e fuqishëm frymëzohen nga vetja, megjithëse ekzistojnë shumë teori.

Individë të fuqishëm (në pozitë) kanë prirje për të fryrë rëndësinë e tyre, ndërsa zhvlerësojnë të tjerët; në marrëdhënie shoqërore,  ata përcaktojnë përparësitë e vetes mbi të tjerët. Këta njerëz gjithashtu e shohin veten superior ndaj të tjerëve, dhe e kanë të vështirë të vlerësojnë madhështinë e një personi tjetër.

Për më tepër, ata ndjejnë kënaqësi duke folur për veten. Ndonjëherë përpiqen të mos e teprojnë për shkak të trysnisë sociale. Por njerëzit e fuqishëm janë më pak të ndjeshëm ndaj trysnive.

Një studim në revistën Social Psychology & Personality Science, tregon se njerëzit e fuqishëm janë më narcisistik se të tjerët – por ky është një skenar pula-vezën, apo veza-pulën; individët narcisistik mund të kenë dëshirë të fortë për të kapur pozicione të fuqishme; dhe njerëzit që mbajnë poste të fuqishme me kalimin e kohës priren drejt nascisismit.

Rezultatet e studimit do t’i ndihmojnë shkencëtarët të kuptojnë më qartë se ç’është ‘pozita’ dhe pse dëshirohet aq shumë. Dhe ndoshta  studimi i ardhshëm do të shqyrtojë se si të tjerët reagojnë ndaj njerëzve të fuqishëm; a ofendohen ata nga kjo dëshirë, apo lehtësohen që nuk e kanë?

Me fjalë të tjera, për individin e fuqishëm, a është më me përfitim të përqëndrohet tek vetja për frymëzim apo të humbasë mundësinë për të njohur të tjerët?