Ajnshtajni nuk besonte se ishte e mundur. Stephen Hawking thotë se mund të jetë zbulimi më i madh shkencor i të gjitha kohërave.

Në laboratorët CERN (Zvicër) e Tevatron (SHBA), thonë se ‘Grimca e Zotit’ është zbuluar. Po grimcën kush e krijoi? Apo gjithmonë ka ekzistuar?

Teleskopë të rinj, më të fuqishëm, kanë zbuluar mistere rreth gjithësisë, duke ngritur pyetje në lidhje me origjinën e jetës.

Gjithashtu, ato që biologët molekularë dijnë tani rreth kodit brenda ADN-së kanë bërë shumë shkencëtarë të pranojnë se universi duket një dizajn i madh, dhe janë duke folur rreth  Perëndisë.

Që nga agimi i qytetërimit njeriu ka hedhur sytë drejt yjeve, duke pyetur se çfarë i krijoi dhe në ç’mënyrë janë vendosur atje. Në një natë të qartë syri i njeriut mund të shohë rreth 6000 yje, Hubble dhe teleskopë të tjerë të fuqishëm  tregojë se ka triliona yje të grumbulluara në mbi 100 miliardë galaktika. Dielli ynë është si një kokërrizë rëre mes të gjitha plazheve të botës.

Megjithatë, para shekullit XX, shumica e shkencëtarëve besonin se galaktika ‘Udha e Qumështit’  ishte i tërë universi, dhe se vetëm rreth 100 milionë yje ekzistonin.

Shumica e shkencëtarëve besonin se universi ka ekzistuar gjithmonë.

Por në fillim të shekullit XX, astronomi Edwin Hubble zbuloi se universi po zgjerohej, dhe çdo gjë në të, (materie, energji, hapësirë, kohë) kishte një fillim.

Kjo tronditi mbarë komunitetin shkencor. Shumë shkencëtarë, përfshi Ajnshtajnin, reaguan negativisht. Madje Ajnshtajni, me ekuacionet, shmangu implikimin e një fillimi, por më vonë e quajti “gabimi i madh i jetës sime”.

Ndoshta kundërshtari më i zëshëm i një fillimi të universit ishte astronomi britanik Fred Hoyle, i cili me sarkazëm e quajti krijimin ‘big bang’ (zhurmë e madhe). Ai këmbëngulte se universi gjithmonë ka ekzistuar.

Së fundi, në vitin1992, eksperimentet satelitore COBE provuan se universi me të vërtetë ka pasur një fillim që disa shkencëtarë e quajnë ‘moment i krijimit’, shprehja më e preferuar është “big bang”.

Shkenca nuk është në gjendje të thotë se çfarë ose kush e shkaktoi universin. Disa besojnë për një Krijues. Teoricieni britanik, Edward Milne, shkroi një traktat matematikor mbi relativitetin që përfundon me këto fjalë: “Për sa i përket shkakut të parë të universit, në kontekstin e zgjerimit, kjo lihet për lexuesit të vendosin, por pamja është jo e plotë pa Perëndinë”.

Para këtij zbulimi, shumë shkencëtarë e konsideronin llogarinë biblike të krijimit nga asgjëja si joshkencore.

Xhorxh Smut, shkencëtar, fitues i Çmimit Nobel, shkruante: “Nuk ka dyshim se ekziston një paralele mes ‘big bangut’, si ngjarje, dhe nocionit biblik të krijimit nga asgjëja.

Shkencëtarët që e quanin Biblën libër përrallash, tani janë duke pranuar konceptin e krijimit nga asgjëja.

Astronomët shpejt e kuptuan se një shpërthim kozmik kurrë nuk do të mund të krijojë jetën, si asgjë nuk mund të krijohet nga shpërthimi i një bombe bërthamore. Dhe kjo do të thotë se një projektues duhet ta ketë planifikuar krijimin. Kështu, shkencëtarët filluan të përdorin fjalë të tilla si, “Super-intelekt”, “Krijues”, dhe madje “Qenia Supreme” për të përshkruar këtë projektues.

Fizikanët llogarisin se që jeta të ekzistojë, graviteti dhe forcat e tjera të natyrës janë të nevojshme, përrndryshe universi nuk mund të qëndrojë. Sikur shpejtësia e zgjerimit të ishte më e dobët, thonë ata, graviteti do të kishte tërhequr të gjitha materiet duke shkaktuar një “kriza e madhe.”

Dhe që jeta të ekzistojë, kushtet në sistemin diellor dhe planet gjithashtu duhet të jenë në përputhje. Për shembull, pa oksigjen, askush nuk do të jetë në gjendje të marrë frymë. Dhe pa oksigjen, uji nuk do të mund të ekzistojnë. Pa ujë nuk do të ketë reshje, etj. Elemente të tilla si hidrogjeni, azoti, natriumi, karboni, kalciumi dhe fosfori janë gjithashtu thelbësorë për jetën.

A është gjithë ky rregullim një rastësi? Sumë shkencëtarë tani mendojnë se dikush në prapaskenë projektoi dhe krijoi universin.

Shekullin e kaluar (XX), shkencëtarët mësuan se një molekulë e vogël e quajtur ADN është “truri” pas çdo qelize në trupin tonë. Më shumë që ata zbulojnë për ADN-në, më shumë befasohen nga madhështia që qëndron pas saj.

Ata që besojnë se bota materiale është e gjitha që ekziston (materialistët), argumentojnë se ADN-ja ka evoluar nga seleksionimi natyror. Megjithatë, edhe evolucionistët më të flaktë e pranojnë se origjina e kompleksitetit të ADN-së është e pashpjegueshme; bashkë-zbuluesi i saj, Francis Crick, besonte se ADN-ja kurrë nuk mund ta ketë origjinën në tokë, dhe se duhet të ketë ardhur nga hapësira kozmike.

ADN-ja përmban inteligjencë të tillë që trondit imagjinatën; një informacion ekuivalent me një turrë librash që do të rrethonin tokën 5000 herë.

Dhe ADN-ja vepron si një gjuhë e koduar jashtëzakonisht komplekse. Bill Gates, themelues i mikrosoftit, thotë se softwari i ADN-së është “shumë, shumë më kompleks sesa çdo software që është zhvilluar ndonjëherë”.

Shkenca nuk është në gjendje për t’iu përgjigjur pyetjeve në lidhje me Perëndinë dhe qëllimin e jetës. Megjithatë, ndërsa Bibla kishte të drejtë në lidhje me krijimin nga asgjëja, a mund të jetë ajo e besueshme në lidhje me Perëndinë, jetën dhe qëllimin e saj?