Aksident i përllogaritur

E Hënë, 26 Shtator 2011
Leave a comment

Astrit Lulushi

“Flit me droje,
Njeri s’të dëgjon
Shprehu guximshëm
E me pak humor
Dhe dyert hapen.”

Këto fjalë i përkasin një kënge të Frank Sinatrës në filmin “Come blow the horn” në vitin 1963 ku ai luan edhe rolin kryesor. Filmi tregon jetën e një adoleshenti që përpiqet të shkëputet nga kontrolli i prindërve në jetë, duke ndjekur shembullin e vëllait më të madh luajtur nga Sinatra.

Filmi nuk korri ndonjë sukses të madh, si filmat e tij të më parëshëm. Por suksesi duket se ishte rezervuar për dikë tjetër, në prapaskenë, që s’lidhej me filmin por, deri-diku, me aktorin.

Ai kishte afro dy javë që endej nëpër Hollivud, nga studio në studio – me aparate e pajisje të hedhura krahëve – në ndjekje të Sinatrës.Ishte dërguar nga një revistë e njohur njujorkeze për një portret të aktorit, i cili pas një periudhe depresioni të llojit maniak, ishte rikthyer në skenë.

Këngëtari aktor njihej për karakterin tepër të vështirë. Temperamenti i tij ishte proverbial, të gjithë përpiqeshin t’a kishin mirë, kishte shumë ndikim dhe veçanërisht, urrente fotografët që përpiqeshin të fiksonin vetëm anët e tij të këqia. Ai pinte shume dhe arrogancën kishte emër të dytë. Egomadh, por ishte edhe artist i madh.

Xhirimit të filmit po i afrohej fundi. Të gjithë në skenë ashtu të lodhur mblidhnin sendet dhe po bëheshin gati të largoheshin. Por fotografi ende s’kishte filluar. Dhe ja, ndërsa i printe turmës, pa u ndalur, Frank Sinatra, duke tundur dorën lart, i thotë fotografit që e ndiqte: “Të dhashë 10 minuta për një fotografi dhe ti s’e bëre. Koha të mbaroi.” Fotografi rreth të 60-tave, ashtu i ngarkuar, me vendosmëri ia kthey – “Edhe unë kam 11 ditë që po të ndjek – i kam numëruar – por ti je shumë i lëvizshëm, nuk rri dot në një vend. Më ka mbetur edhe 1 minutë, të lutem.” Ky guxim i bëri njerëzit të qeshnin me veshtrimin të gjithë nga aktori; Sinatrën të stepej për një sekondë dhe pa e fshehur buzëqeshjen të kthente kokën. 1/10 e asaj buzëqeshje, aq sa zgjati blici, u përjetësua. Fotografi ishte Gjon Mili i revistës TIME. Pas kësaj, si Mili dhe Sinatra nuk kishin si të
mos mendonin urtësinë e vargjeve;

“Shprehu guximshëm/me pak humor/Dhe dyert hapen.”

Natyrshëm, ato që njëri i kishte kënduar, tjetri i kishte përvetësuar duke krijuar aksidentin e përllogaritur. Dhe për të tilla “aksidente” në artin fotografik, Gjon Mili është cilësuar mjeshtër.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Rreth autorit

Rreth autorit

brainAstrit Lulushi shkruan a sjell njoftime mbi zhvillime në mjekësi, shkencë e fusha të tjera.

Të gjitha informatat në këtë blog jane vetëm për njohuri të përgjithshme dhe jo për zëvendësim të këshillave mjekësore dhe trajtimeve për kushte të veçanta shëndetësore, për të cilat ju duhet të konsultoheni me mjekun tuaj. Lidhje të jashtme website ofruar në këtë blog janë të destinuara për lehtësi sqarimi dhe vetëm për qëllime informative.

Kalendar

September 2011
M T W T F S S
« Aug   Oct »
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930